گزارش موردی: پیشرفت وضوح گفتار یک بزرگسال ناشنوای عمیق پیش زبانی، در بافت های /g/ و /ga/

چکیده هدف: گفتار ناواضح از مشکلات اصلی ناشنوایان است. در این پژوهش، بیان کلامی به فرد ناشنوای عمیق بزرگسال آموزش داده شد، با این هدف که امکان آموزش گفتار واضح بدون تکیه بر حس شنوایی و باتکیه بر سایر حواس همچون حس لامسه و بینایی و حس حرکت اثبات شود.روش بررسی: برای ارزیابی وضوح گفتار، قبل و بعد از درمان، از دو روش تشخیص مورد و نمره دهی استفاده شد. براساس قضاوت های سه فرد فارسی زبان که با گفتار ناشنوایان آشنا نبودند، وضوح صدای /g/ و هجای /ga/ سنجیده شد. این مطالعۀ مداخله ای موردمنفرد(single subject) طی ۱۲ جلسۀ ۱ساعته به طور میانگین هفته ای سه بار انجام شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که براساس ملاک تشخیص مورد، وضوح گفتار در دو بافت صدا و هجای مدنظر، از سطح ناواضح به واضح پیشرفت کرد. براساس ملاک نمره دهی، سه فرد شنوا میزان پیشرفت وضوح را ۱۰۰درصد برآورد کردند.نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد درنتیجۀ درمان، وضوح گفتار این فرد ناشنوا به میزان چشمگیری افزایش یافته است؛ بنابراین، می توان ادعا کرد افزایش وضوح گفتار، حداقل در بافت های مطالعه شده، بدون تکیه بر حس شنوایی و باتکیه بر سایر حواس امکان پذیر است.